-آن هنگام که افکاری رام نشدنی  در ذهن آدمی شکل می گیرد، روح جایگاه خود را ترک می کند. و هنگامی که روح، جایگاه بحق خود را ترک می کند، آن شش سارق که همانا دیدگان، گوش ها، دهان، بینی، کالبد و اندیشه ها است، به اشغال کردن قلب مبادرت می ورزند و آن را نابود می سازند. و هنگامی که قلب اشغال میشود و نابود می گردد، کالبد جسمانی دیگر از هیچ مرکزی برخوردار نیست، و آدمی دیگر بار ناگزیر است به بعد زمینی بازگردد. ممکن است به حیوان، یا شبحی گرسنه، یا روحی آواره مبدل شود. بنابراین هرگز اجازه ندهید اندیشه هایتان به راه انحراف روند، زیرا در غیر این صورت، در ده ها هزار جزای کارمیکی سقوط خواهید کرد.

-فاصله میان بهشت و زمین، بنا به آن چه گفته شده است، هشتاد و چهار هزار فرسخ است. فاصله میان قلب و کلیه های آدمی نیز هشت و چهاردهم بند انگشت است... کلیه ها، همانا به عنوان « کلیه های داخلی » معروف اند، یعنی منطقه ای که درست سه بند انگشت پایین تر از ناف قرار دارد. در این جا، تمام مجراهای بدن با هم ملاقات می کنند. بگذارید نَفَس در آن قسمت شناور شود... آن هنگام، با بیرون دادن نفستان، شاهد گشوده شدن تمام مجراها می گردید. دوباره هنگامی که نفستان را به درون فرو می دهید، این مجرا ها بسته می شود. اسرار آسمان و زمین، تماماً در همین نفس آدمی جمع آوری گردیده است! یعنی در دم و بازدم. اگر تنفس آدمی، این قسمت از بدن را که میان قلب و کلیه ها است درگیر سازد، پس خون شما کاملاً سالم خواهد بود، و جریان خون شما، با نهایت راحتی به کار خود ادامه خواهد داد. حال اگر عواطف از میان رفته باشد، پس بیماری های شما نیز بدون استفاده از هیچ داروی گیاهی، رفع خواهد شد.

-انرژی های واقعی و حقیقی یین و یانگ، در اعضای داخلی کالبد جسمانی ما سکونت دارد. یانگ واقعی در داخل کبد جای دارد، و یین واقعی هم در داخل ریه ها. از سوی دیگر کبد، به عنصر چوب وابسته است، و همانا جایگاه روح می باشد. ریه ها نیز به عنصر فلز وابسته است، و آنجا، همانا مقر جان آدمی است. گفته می شود که فلز دختر توئی (یا دریاچه) است، که همانا سرای غربی پاکوآ می باشد. به همان اندازه، گفته می شود که چوب، پسر چِن (یا تندر) است، که همانا یرای شرقی پاکوآ می باشد. به همین خاطر است که می گویند چوب در مناطق شرقی، بیش تر و بهتر یافت می شود، و فلز هم در مناطق غربی بهتر شکل می گیرد. بنابراین معنی نماد «ازدواج» یا «پیوند» میان پسر شرق و دختر غرب همین است.
از آمیزش انرژی های یین و یانگ، نطفه ای شکل می گیرد که باید به مدت ده ماه، در داخل بطنی پرورش یابد. این نطفه، همان کپسول طلاست که از انرژی حیاتی پالایش شده موجود در کالبد جسمانی، به وجود آمده است. به همان اندازه، اصطلاح «ده ماه بارداری» را در زمانی استفاده می کنیم که بخواهیم حالت کالبد را در مدتی که جان در حال شکل گیری است، توصیف کنیم. بدینسان، گفته می شود که جان، پسر انرژی حیاتی است، و انرژی حیاتی هم مادر جان است. هنگامی که سرانجام جان به طور کامل شکل گرفت، همچون نوزادی سالم، از درون کالبد بیرون می آید و قدم به عالم می نهد. و اینک، با کیمیاگری پایان یافته و کاملی رویارو هستیم. و بدینسان، آدمی می تواند همراه با خورشید و ماه مسن گردد و با آسمان و زمین در هم بیامیزد و در آن ادغام شود.